Rönesans Resim Sanatı’nın ortaya çıkışında elbette Rönesans düşüncesi etkili olmuştur. Peki Rönesans Nedir? gelin kısaca bahsedelim. Yazımızın devamında Rönesans akımının resim sanatına etkilerinden ve 5 Rönesans Tablosundan bahsedeceğiz.
Rönesans:
Rönesans, kelime anlamı olarak “yeniden doğuş” anlamına gelmektedir. 15-16 yy’da Floransa’da ortaya çıkmıştır. İtalya’nın o dönemlerde gelişmiş bir bölge olması Rönesans’ın burada doğmasına fırsat vermiştir. Rönesans akımını, tamamen değişen bir sanat anlayışı olarak değil, var olan Yunan ve Roma kültürlerinin yeniden canlanması olarak düşünebiliriz.
Rönesans’ın Ortaya Çıkmasını Sağlayan Nedenler:
1. Hümanist düşüncenin yayılması,
2. Avrupa’da kültür ve sanatın desteklenmesi
3. Yunan ve Roma dönemine ait sanat, bilim, mimari eserlerin incelenmesi.
4. Coğrafi keşifler, matbaanın kullanımı ve yeni buluşlar – düşünceler.
Rönesans Resim Sanatı:
Rönesans Resim Sanatı’nın öne çıkan özelliklerinden en önemlisi “Perspektif” tir. Perspektif tekniği sayesinde resimlere derinlik verilir, manzaralar eklenir ve sanki resimlerin içerisine girecekmişiz hissiyatı yaşarız.
Resimlerin belirli bir kompozisyonu ve mekanı vardır, renk kullanımları gelişmiştir.
Resimlerde işlenen konular çeşitlenmiştir; resimler dini konuların yanında portre, mitolojik hikayeler ve güncel konuları da içermeye başlar.
Konular çeşitlendiği kadar, ressamlar da kendi düşüncelerini resimlerine aktarma özgürlüğünü Rönesans ile kazanmışlardır. Bu nedenle fırça vuruşları bağımsızlaşır.
Resimlerde esas alınan, ideal güzellik ve doğaya uygunluktur.
5 Rönesans Tablosu
1. Glana’da Meryem Ana; Giotto Di Bondone (1266-1336):
Giotto Di Bondone, Rönesans Resminin öncüsü kabul edilir. Rönesans başlangıç döneminde resimlere perspektif tekniğini uygulamıştır. Glana’da Meryem Ana tablosunda mekanın kurgusu ve derinliği perspektif ile sağlanmış, üçüncü boyut işlenmiştir. Eser, Uffizi Sanat Müzesi, Floransa‘da sergilenmektedir.
2. Venüs’ün Doğuşu; Sandro Botticelli (1485)
Tablo, klasik bir mitoloji öyküsü olan Venüs’ün Doğuşu’nu betimlemektedir. Botticelli bu resmi, zengin ve güçlü Medici ailesinin üyelerinden biri için yapmıştı. Venüs’ün Doğuşu’nun öyküsü, güzelliğin kutsal bildirisini yeryüzüne getiren gizemin simgesiydi. Tabloda Venüs bir deniz kabuğunun üzerinde denizden çıkmışken, sol tarafında rüzgar tanrıları gül yağmuruyla ona eşlik ediyor. Sağındaki peri ise kırmızı bir pelerinle Venüs’ü karşılıyor. Dikkatli bakarsak Venüs’ün normalde uzun boynu, dik bir şekilde inen omuzları ve vücuduyla garip bir biçimde birleşen sol kolunu görürüz. Ancak Venüs öyle güzeldir ki, tablonun bütününe baktığımızda bu detayları fark etmeyiz. Venüs oldukça narin ve zarif görünmektedir. Eser, Uffizi Sanat Müzesi, Floransa‘da sergilenmektedir.
3. The Last Supper (Son Akşam Yemeği); Leonardo Da Vinci (1495 – 1498)
Milano’da Leonardo Da Vinci tarafından Duke Lodovico Sforza’nın isteği üzerine yapılmış fresktir. Tablo, Hıristiyan inanışına göre, İsa Mesih’in Romalı askerler tarafından tutuklanmasından bir gün önce havarileri ile birlikte yediği son akşam yemeğini tasvir eder.
Tabloyu bu kadar çarpıcı kılan şey ise bizi tablonun içine çeken perspektifidir. Leonardo perspektifi duvara bir çivi çakıp ip bağlayarak kusursuz bir biçimde sunmuştur. Işık kullanımıyla, resmin ortasına – İsa’nın arkasına bir manzara betimlemiş ve İsa’nın odak haline gelmesini sağlamıştır. Resim İsa’nın yanında figür sayısının eşit olmasıyla simetriktir. Yıllar geçtikçe freskin boyaları dökülmüş, tahrip olmuştur ve restore edilmiştir. Eser, Santa Maria delle Grazie kilisesi, Milano‘da yer almaktadır.
4. Adem’in Yaratılışı; Michelangelo (1512)
Michelangelo’nun en önemli eserlerinden biri olan Adem’in Yaratılışı, anlam yönünden çok zengin bir eserdir. Sanat tarihçilerine göre, insanlığın başlangıcını ve Havva’nın yaratılışını temsil eder. Tablo, Hıristiyanlıkta Adem’in Tanrı’nın suretinden yaratılmasını betimler. Adem ve Tanrı’nın neredeyse birbirine değen parmakları da bu düşünceyi güçlendirir.
Eser birçok ayrıntıya sahiptir. Tabloda sol tarafta Adem, sağ tarafta Tanrı ve melekler yer almaktadır. Tanrı, Adem’e hayat vermektedir. Adem cennet bahçesine uzanmış hayat bulmayı beklemektedir. Michelangelo resim tekniklerinin yanı sıra insan anatomisi yönünden de oldukça başarılıdır. Adem’i insanın en gerçekçi biçimiyle yansıtmıştır. Michelangelo Tanrı figürünü beyaz saçlı ve sakallı olarak tasvir etmiştir. Tanrı’nın güçlü, Adem’in güçsüz oluşu ise resimde bir zıtlık oluşturmaktadır. Eser Vatikan‘da, Sistina Şapeli‘nin tavanında yer almaktadır.
Tanrı insanı kendi suretinde yarattı.
– İncil
5. The Fire in the Borgo (Borgo’daki Yangın); Raffaello Sanzio da Urbino (1514)
Tasarımların Raphael tarafından yapıldığı varsayılsa da, fresk büyük olasılıkla asistanı Giulio Romano tarafından boyanmıştır. Tablo, M.S 847 yılında, Borgo bölgesi olarak adlandırılan yerde ortaya çıkan bir yangını tasvir etmektedir. Eserdeki mimari yapılar kompozit, ion, dor dediğimiz farklı düzenlerde ustalıkla resmedilmiştir. İnsan figürlerinin anatomik yapısı ise heykelsi yönüyle dikkat çeker ve oldukça gerçekçidir. Bu fresk birçok kompozisyonu birlikte barındıran, büyük bir zekanın ürünü ve sanatçının ustalık eserlerinden biridir. Eser, Vatikan Müzeleri, Roma‘da sergilenmektedir.
