Sevgi, her birimizin içerisinde bulunan ve bazen açığa çıkmakta çekingen olabilse de sevdiğimiz insanlara karşı ifade ettiğimizde yaşam daha da güzel hale geliyor.
Serinin daha öncesinde Dil ve Konuşma Üzerine , Yaşlılık ve Öğrenme Üzerine konularını ele almıştık. Bu sefer de şahsen benim de ifade etmekte zaman zaman çekingenlik duyduğum sevgi ve onu dışavurum hakkında konuşacağız.
Sevdiklerimize karşı bazen oldukça önemsiz sebeplerle kalp kırıcı davranabiliyor ve sonsuz bir yaşama sahipmişiz edasıyla sürekli onlara karşı sevgimizi ifade etmekte erteleyici olabiliyoruz. Bunu benim de yaptığımı itiraf etmeliyim, bir utanma hissi kaplar içimi ve onu sevdiğimi zaten biliyor diye düşünür, seni seviyorum bile diyemem bazen. Halbuki her birimiz sevgiye ihtiyaç duyarız, bunun bizlere ifade edilmesine, sözcüklerle açıklanmasına ya da bir sarılmaya gereksinim duyarız.
Sevgi bizleri birleştiren güçlü bir çekimdir, Neden aşık oluruz ? bunun için sizleri kısa bir ted-ed videosuna göndermek isterim.
Bir de aşk vardır ki, olur da sevgimize karşılık verilmezse nasıl da dünyamız başımıza yıkılır, renkler solar ve içimizdeki kelebekler uçmaz olur. Bunun olabildiğini kabullenemeyiz, eh durum böyle olunca da ifade etmeye karşı biraz temkinli yaklaşabiliyoruz. Bu hayatın bir parçası, aşkı herkes ilk denemede bulamaz ki. Bu içinizdeki sevgiyi asla yıldırmasın, güneşinizi soldurmasın.
Goethe’nin Genç Werther’in Acıları’nı okurken oldukça üzülmüştüm, aşkına karşılık gelmediği için duyduğu acı beni etkilemiş ve Werther’e karşı yas tutmuştum. Belki de böylesine güçlü yaşanmamalı, her şey kararınca güzeldir ve dengeliyken huzur verir.
Çok sevdiğim bir yazar, John Steinbeck’in belki de onlarca kez okuduğum mektubunu paylaşmak istedim sizlerle.
John Steinbeck, Oğluna Mektubu
New York
10 Kasım 1958
Sevgili Thom,
Bu sabah mektubunu aldık. Mektubuna kendi bakış açımdan cevap vereceğim, Elaine de kendi bakış açısından.
İlk olarak, eğer âşıksan bu iyi bir şeydir, hatta bir insanın başına gelecek en iyi şeydir. Sakın bunu küçümsemelerine izin verme.
İkincisi, aşkın çok çeşidi vardır. Biri bencil, cimri, açgözlü, egoist ve aşkı kendini beğenmek için kullanır. Bu aşkın, çirkin ve “kötü” çeşididir. Diğeri, senin içindeki iyi olan her şeyi dışa vurmanı sağlar. İyilik, itibar ve saygı. Sadece toplumsal saygı meselesi değil, bir başkasını eşsiz ve değerli görebilmeni sağlayan o daha yüce saygıyı da.
İlk çeşidi, seni hasta, küçük ve zayıf yapabilir, ikincisi seni güçlendirir, sahip olduğunu bilmediğin cesareti, iyiliği ve bilgeliği ortaya çıkarmanı sağlayabilir. Bunun gelip geçici bir gençlik aşkı olmadığını söylüyorsun. Eğer bu kadar yoğun duygular hissediyorsan elbette gençlik aşkı değildir.
Fakat benden sana neler hissettiğini söylememi istemiyorsun diye düşünüyorum. Hissettiklerini, sen herkesten daha iyi biliyorsun. Sana bu konuda ne yapman gerektiğiyle ilgili yardımcı olmamı istiyorsun; bunu yapabilirim.
Öncelikle sonuna kadar hissettiklerinin tadını çıkar, müteşekkir ol ve şükran duy.
Aşkın amacı, en iyi ve en güzel amaçtır. Ona ulaşmaya çalış. Eğer birine âşıksan o kişiye açılmakta bir tehlike yoktur; yalnızca bazı insanların çok çekingen olabileceğini unutmamalısın, bazen ilan-ı aşk ederken bu çekingenliği göz önünde bulundurmak gerekir.
Kızlar senin ne hissettiğini bilmek gibi bir özelliğe sahiplerdir ama yine de hissettiklerini duymak isterler. Bazen hislerine bazı sebepler dolayısıyla karşılık alamazsın; ama bu hissettiklerinin değerini ya da güzelliğini azaltmaz.
Son olarak, senin ne hissettiğini biliyorum, çünkü ben de aynı şeyleri hissediyorum; sen de böyle hissettiğin için memnunum.
Susan’la tanışmayı çok isteriz. Bu görüşmenin planlarını Elaine yapacak, çünkü bu onun uzmanlık alanı; çok da memnun olacaktır. O da aşkı biliyor, belki sana benden daha fazla yardımcı bile olabilir.
Ve sakın kaybetmekten korkma. Eğer doğruysa devam edecektir. Acele etme yeter. İyi şeyler asla elden kaçmaz.
Sevgiler,
Baban
